Śpiewający Turek pije czaj

Narodowym napojem w Turcji jest herbata – po „ichniemu” – „czaj”. Do parzenia herbaty „po turecku” służy zestaw dwóch czajniczków ustawionych jeden na drugim.W dolnym gotuje się woda – w górnym – parzy się napar z liści herbaty.Tureckiej oczywiście.Są tu plantacje herbaciane….niestety daleko, na wschodnich rubieżach Turcji.

Do specjalnych szklaneczek wlewamy ok.1/8 objętości naparu i uzupełniamy zawartość wodą z dolnego czajniczka.Parzenie herbaty z torebek-ekspresówek lub zalewanie w szklance liści wrzątkiem jest uważane za profanację.

Szklaneczki są maleńkie, ale podobno Turek wypija ich w ciągu dnia kilkanaście… Po ulicach krążą chłopcy z okrągłymi tacami na specjalnym uchwycie. Na tacy szklaneczki z herbatą – tak odbywa się dystrybucja tego napoju. Po wypiciu zostawia się pustą szklaneczkę gdziekolwiek np. na kwietniku.

                          Chłopcy potem zabiorą je na swoje tacki…. 

Prawdziwy turecki Turek wciąż śpiewa.

Nuci cichutko swoje tureckie melodyjki pracując, odpoczywając na plaży i oczekując na klientów przed swoim sklepem…. Bo na klientów czeka się na ulicy pijąc herbatę….

Wystarczy, że wejdziesz do sklepiku, a właściciel już stoi za tobą z uśmiechem i obowiązkowym :„where are you from ????” Po to by zaraz płynnie przejść na  język rosyjski…

Bo ta turystyczna Turcja brzmi po rosyjsku. Wszędzie słychać ten język, widać rosyjskie napisy. Rosjanie opanowali Riwierę Turecką. Nas, Polaków, praktycznie nie widać ani nie słychać.

Prawdziwy „raj dla rusofobów”…hi,hi….

Towarzystwo Rosjan nie jest uciążliwe..to już inne pokolenie.Tu nie przyjeżdżają nowobogaccy pyszniący się swoimi pieniędzmi i brakiem kultury. Zwyczajni ludzie tacy jak my.Kulturalni,uśmiechnięci, chętnie  prezentujący koszulki i czapeczki  z napisami „Rassija”.Wyróżniają się właściwie tylko tym, że do każdego posiłku zjadają góry chleba.

Och..jak przydała się znajomość języka rosyjskiego !

Wracam na ulicę. Uwagę zwracają śpiące na chodnikach psy. Pozbawione agresji, a nawet jakby zainteresowania otoczeniem. Wyglądają na bezpańskie ale nie budzą strachu, nie tworzą przykrego wrażenia. Symbolizują raczej spokój leniwej sjesty i poczucie bezpieczeństwa.

Turcy są mili i grzeczni. I mają takie piękne, czarne oczy…..

Nie zaczepiają kobiet. Można spokojnie późnym wieczorem spacerować ulicami bez narażania się na  uciążliwe „podrywanie” Spotka cię co najwyżej uśmiech i zapraszający do sklepiku gest. A w handlu obowiązuje targowanie. Żadnej ceny nie należy traktować poważnie – targujemy nawet do 50 % ceny początkowej.Płacimy w dolarach, euro lub lirach tureckich.

Turcy grają w kamyki !

Zabawa zapamiętana z dzieciństwa : podrzucasz kamyk w górę i jednocześnie zgarniasz ręką pozostałe na podłożu.Szybko, zanim opadnie ten podrzucony do góry.Gra wymaga sporej zręczności.A może ta zabawa to pozostałość po inwazji tureckiej na nasze ziemie dawno,dawno temu ? Kto wie ??????

W każdym razie kamyków do podrzucania jest tu dostatek.Plaża w tym rejonie jest kamienista……

Ale o tym w następnym odcinku….